ca. 1960, Drogisterij 'de Zwijger' (nu 'tapperij de Stadhouder') (Utr. Archief) |
Veel winkels waren er niet in het buurtje. De Jan van Scorelstraat had er veel meer: minstens drie bloemenwinkels vlak rond het Antonius Ziekenhuis bijvoorbeeld. Tussen Rembrandtkade en Prins Hendriklaan zat verder o.a. een kantoorboekhandel. Verderop, bij het Hobbemaplein, zat de lubro bakkerij, waarover elders het een en ander geschreven staat.
1968, brand bij Noack (Utr. Archief) |
Op de hoek Jan van Scorelstraat-Prins Hendriklaan zat kruidenier Noack. Mijn moeder was niet erg op hem gesteld vanwege zijn slagzin: "hoop dat u mooi weer hebt, dan heb ik het ook." Maar we kochten er wel het een en ander. En de brand in zijn pand (1968) was spectaculair! De meeste boodschappen kwamen echter van meneer Rijksen. Hij had een winkel aan de Nachtegaalstraat maar bezorgde ook. Mijn moeder gaf telefonisch het lijstje door en op vrijdagavond, als we zaten te eten, kwam hij ze brengen. Hij liet zichzelf binnen met het touwtje uit de brievenbus en liep door naar de keuken, roepende "Rijksen!". Hoefde mijn moeder niet op te staan.
Op de volgende hoek van de Jan van Scorelstraat zat slagerij van Schie. Daar kwamen we regelmatig. Meneer van Schie's gelaatskleur leek verdacht veel op die van de lever die hij verkocht, zo herinner ik me. Maar het plakje worst was altijd zeer welkom...
Nog verder, bij de hoek van de Adriaen van Ostadelaan, zat de bondsspaarbank. Regelmatig kwamen wij kinderen daar met ons bankboekje om geld bij te laten schrijven (stuivers en dubbeltjes meestal) op onze zilvervloot rekening.
Op de Rembrandtkade zat fietsenmaker Smorenburg. Wij kwamen er nooit. De man handelde in het merk batavus en wij waren 'van gazelle'. Onze fietsenmaker was van der Pol, om de hoek op de Prins Hendriklaan, maar aan hem bewaar ik zulke bijzondere herinneringen dat hij in dit blog zijn eigen verhaaltje verdient.
Op de volgende hoek van de Jan van Scorelstraat zat slagerij van Schie. Daar kwamen we regelmatig. Meneer van Schie's gelaatskleur leek verdacht veel op die van de lever die hij verkocht, zo herinner ik me. Maar het plakje worst was altijd zeer welkom...
Nog verder, bij de hoek van de Adriaen van Ostadelaan, zat de bondsspaarbank. Regelmatig kwamen wij kinderen daar met ons bankboekje om geld bij te laten schrijven (stuivers en dubbeltjes meestal) op onze zilvervloot rekening.
Op de Rembrandtkade zat fietsenmaker Smorenburg. Wij kwamen er nooit. De man handelde in het merk batavus en wij waren 'van gazelle'. Onze fietsenmaker was van der Pol, om de hoek op de Prins Hendriklaan, maar aan hem bewaar ik zulke bijzondere herinneringen dat hij in dit blog zijn eigen verhaaltje verdient.
1963, sigarenboer, hoek Frederik Hendrikstraat (Utr. Archief) |
Toch waren er in het buurtje zelf ook een aantal winkels. Drogisterij 'de Zwijger' van meneer Thies zat aan het pleintje schuin tegenover het onze. De sigarenboer zat er tegenover op de hoek van de Frederik Hendrikstraat. Op de hoek met de Willem de Zwijgerstraat zat ook een kleine kruidenier, de Centra. Maar daar kochten we niet want 'die waren katholiek', zoals mijn oudste broer zich herinnert.
Op de hoek met de Dillenburgstraat zat een groenteboer, Scherrenberg. We haalden er wel eens geschilde aardappelen, iets nieuws in die tijd. Hij had daartoe een luidruchtig apparaat waarin de aardappelen werden rondgeslingerd langs scherpe messen.
Helemaal aan het begin van de stadhouderslaan zat onze kapper. Volgens mij heette hij van Maarschalkerweerd. Het bezoek aan hem was een verdeeld genoegen. Dat gepruts aan mijn haar zag ik totaal niet zitten (er kwam in mijn ogen altijd wat afschuwelijks uit, helemaal opgeschoren en zo) maar bij hem lagen stripboeken die bij ons het huis niet inkwamen en ondeugend tijdschrift 'de Lach'. Omdat we meestal met een aantal kinderen tegelijk gingen wilde ik daarom al;tijd als laatste geknipt worden..
1973, groenteboer Scherrenberg (Utr. Archief) |
Ook in de Mauritsstraat, hoek Dillenburgstraat zat een Centra winkel: schuin tegenover mijn vriendje B.
Maar de meeste boodschappen kwamen in die tijd toch naar ons toe. Straatventers, huis aan huisverkopers, al dan niet met paard- en wagen, waren nog heel gewoon. Daarover elders meer.
(N.B. Dit hoofdstuk kwam mede tot stand op basis van de jeugdherinneringen van mijn broers Bas en Maarten die mij hielpen met de namen van vele, hierboven genoemde winkeliers)
(N.B. Dit hoofdstuk kwam mede tot stand op basis van de jeugdherinneringen van mijn broers Bas en Maarten die mij hielpen met de namen van vele, hierboven genoemde winkeliers)
1973, de Centra in de Mauritsstraat (Utr. Archief) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten