Naar school: 1963-1970 - 1

ca. 1955 Utrechts Stedelijk Gymnasium (Utr. Archief)

Mijn middelbareschooltijd bracht ik door op het Utrechts Stedelijk Gymnasium aan de Homeruslaan. Het was de tijd van de strenge en voor sommigen onuitstaanbare rector J.A.G. van der Veer die met harde hand heerste over lerarencorps en leerlingen. Op mijzelf heeft hij eigenlijk weinig vat gehad; toen ik op school kwam in 1963 had ik een broer in de zesde en eentje in de derde en die hadden me goed op hem voorbereid...

1964, prijsuitreiking aan klasgenote Tjetske Gerbranda door jhr. de Ranitz, 
achter hem rector vd Veer (Utr. Archief)

1966 rijtoer geslaagde 6e klassers
  (Utr. Archief)

Het gym was een oeroude en deftige school (opgericht in 1474...) die in mijn eerste jaren nog bol stond van de 19e eeuwse tradities. Zo was er een latijns schoollied dat we uit ons hoofd moesten kennen (Io iam surgat canticum, cum laeto iubilo...), werd de verjaardag van de school, de 'dies' op 4 december, elk jaar uitgebreid gevierd en was er een heel ritueel rond de uitreiking van de

1964 oratie Pieterskerk met paranymfen (Utr. Archief)

diploma's, meestal in de Pieterskerk. De toenmalige burgemeester van Utrecht, jonkheer de Ranitz (in zijn functie van president-curator van de school) reikte er kadootjes uit aan de beste leerlingen van de verschillende klassen. De 'oratie' werd er gehouden door de beste eindexamencandidaat die daartoe met een koets thuis werd opgehaald. Achterop de koets stonden zijn twee 'paranymfen' (klasgenoten met een net wat mindere cijferlijst) in 18e eeuwse lakeien-outfit...

1963 geslaagd voor het toelatingsexamen (meest rechts op trap)

Het was ook een school die een naam hoog te houden had. De leerkrachten werden met zorg uitgezocht en een academische titel hadden ze vrijwel allemaal. Veel van hen zelfs meer dan dat en het was niet ongewoon dat een leraar van ons later professor werd.

Je kwam er ook niet zomaar op maar moest in een twee wekende durende 'proefklas' aantonen dat je slim genoeg was. Als afsluiting nog een heus toelatingsexamen. Enfin, dat lukte dus kennelijk.

Het was de tijd voor de invoering van de mammoetwet en het lesrooster was daar ook wel naar: als alfa-leerling had ik wekelijks 32 uur les. Daarvan waren er 16 voor latijn en grieks (!), 10 voor nederlands, engels, frans, duits, geschiedenis en oude geschiedenis en de rest voor aardrijkskunde, wiskunde, natuurkunde, biologie en gymnastiek... Over een taalgerichte opleiding gesproken!

1964 & 1966 omslagen apoforeta

1964 uitvoering AMOR koor (vooraan rechts)

1967 cast uitvoering Lampomene (rechts vooraan met klarinet)

Naast school waren er de school-vereni-gingen. Wel vier: AMOR (ars musica optima rerum) voor de muziek, Lampomene voor toneel, Isthmia voor de sport en SISSA, officieel voor het schaken maar daarnaast in mijn tijd vooral ook voor de leut en het debat.  Behalve van Isthmia ben ik van alle kortere of langere tijd lid geweest. Het schoolblad heette Apoforeta. Voor de redactie ervan moest je gevraagd worden en die eer viel alleen te beurt aan wat we nu intellectuele  'nerds' zouden noemen. Het had natuurlijk geen voorwoord maar een 'praefatio'... Geen wonder dat er op gezette tijden alternatieve, gestencilde blaadjes werden opgericht.

Naschrift: in 2018 kreeg ik het volgende artikel over geschiedenis en architectuur van het schoolgebouw toegestuurd, zie alhier