Tot slot

2005, Stadhouderslaan

1954, centraal station Utrecht (Utr. Archief)

Ik vertrok uit Utrecht in 1970 en kwam er daarna steeds minder, zeker nadat mijn ouders rond 1980 ook definitief van de Stadhouderslaan vertrokken. De veranderingen van na 1970 maakte ik alleen vanuit de verte mee; het oude centraal station werd opgegeven voor de nieuwbouw van Hoog Catharijne, het DOS stadion werd vernieuwd tot Galgewaard, om maar wat te noemen. Het deed me allemaal niet veel. 

2005, voordeur nr. 102

1957, DOS stadion (Utr. Archief)

En toch, het blijft de stad van je jeugd. Als je er komt weet je onwillekeurig in het buurtje nog blindelings de weg. Zo'n jaar of twintig geleden was ik met vrouw en dochter in de stad. Ik belde aan op 102 en vroeg of ik misschien even binnen mocht kijken. Ongelooflijk, de hoeveelheid details die je weliswaar vergeten was maar direct opvielen! Tegels in de voorgang, de brievenbus, het balkonnetje aan de kleine slaapkamer achter op de tweede verdieping. Van daaraf klommen vriendje B. en ik soms stiekem op het dak.

bakstenen monument/bank Wilhelminapark

Deze herinneringen werden niet uit nostalgie opgeschreven. Ik heb geen hang naar mijn jeugd of zo, ben meer dan blij met mijn leven nu als 60-plusser. Maar ik vond het leuk me 'mijn' Utrecht van de Jaren '50 en '60 weer eens voor de geest te halen. En ik moet zeggen, het ging wel weer leven en maakte nieuwsgierig. 

Een dezer dagen (liefst in het late voorjaar) ga ik er weer eens heen: 's klimmen op het bakstenen monument in het Wilhelminapark. 's Hard schreeuwen onder het viaduct over de Kromme Rijn en dan maar gelijk naar Rhijnauwen wandelen via het jaagpad. 's Kijken naar de nieuwbouw die 'mijn ' Kohnstammschool vervangen heeft. 

Blijft toch iets hebben, die plek van je jeugd!


Ard Hesselink, november 2013

2005, bovenverdiepingen Stadhouderslaan 102, voorkant

AANVULLENDE REACTIE D.D. 5 AUGUSTUS 2019

Van Gert Jan van Rhijn uit Zwolle ontving ik de volgende, zeer aardige reactie, vol aanvullingen op dit Stadhouderslaan blog. Weliswaar van iets latere datum maar heel leuk!

"Via internet stuitte ik op je blog over de Stadhouderlaan 102 en daar heb je me een groot plezier mee gedaan!

De buurt

Prins Hendriklaan

Ik was eens bij van der Pol voor een fietsreparatie. Toen er een andere  klant binnen kwam met een Koga Myata fiets vroeg deze klant ’kunt u deze fiets voor me repareren?’ antwoordde Van der Pol ‘nee dat kan ik niet’ en de klant vertrok weer. Even later vertelde Van der Pol dat hij zich niet bezig ging houden met dat soort fietsen (duidelijk van de mindere soort).

Bij een foto van Bommel op de Prins Hendriklaan betaalde ik indertijd ƒ 3,50 voor het ontwikkelen van een rolletje en ƒ 1,10 per foto voor het maken van een afdrukje. Kruidvat bestond toen nog niet!

Op het hoekje zit al jaren Jan Primus met allerlei soorten bier.

Makelaar Rijksen (zit er nog van voor de tijd dat jij daar woonde)

Kaas van firma Pot op de Rembrandtkade. Mevrouw Pot had een wit schort voor en wij beweerden dat ze ook tenenkaas leverde.

Bij Kusters dranken haal de ik een fles drank op en toen mijn moeder de winkel uit wilde lopen werd gezegd: wilt u geen tweede fles mee, want op één been kunt u toch ook niet staan’

Jan van Scorelstraat

Op het hoekje Hobbemastraat Jan van Scorelstraat was al jaren De Kroon de kruidenier.

Chinees gingen we soms halen bij New Garden Jan van Scorelstraat 161

bakkerij Besseling

Rosarium en Princes Marijkelaan

Bij het rosarium aan de Princes Marijkelaan woonde indertijd Mussert en op dat in die buurt zijn ook jonge jongens tijdens de bevrijding neergeschoten daarvoor staat een herdenkingssteen.

Wilhelminapark

Aan Wilhelminapark 27a gingen we naar tandarts Van Hasselt. Dit was een hele goede tandarts voor die tijd maar toen ik een paar jaren later naar jonge tandarts ging bleek dat de inzichten ernstig veranderd waren waardoor in mijn gebit veel meer geboord was vergeleken met mijn broertje en zusje.

Aan het Wilhelminapark lag ook de Emmakliniek. Ik ben daar geweest tijdens een feest van het Diakonessenhuis, vlak voordat deze gesloopt werd. 

Samen met mijn broer ben ik aangehouden toen we door het Wilhelminapark fietsten. We zeiden dat we van de ENFB gehoord hadden dat we daar mochten fietsen, en met een berisping mochten we verder (naast de fiets lopen).

Vossegatselaan

We gingen naar kapper Jenner aan de Vossegatselaan hoek Adriaan van Ostadelaan  en ik weet dat hij zo’n grote Indolaklok had hangen in zijn zaak. Daar zit nu een dierenkliniek in.

Adriaan van Ostadelaan 

Amrobank, daar heb ik ooit van de bankdirecteur een briefje van 1000 gulden mogen zien.

Van der Hulst bakkerij en banket 

Aloisiuskerk, waar wij niet kwamen, maar wel tijdens Advent, want daar was een mooie kerststal buiten opgesteld.

Sigaren en snoepzaak van dhr. Verder zat op de hoek Adriaan van Ostadelaan - Ferdinandbolstraat. 

Eerste softijsautomaat in de buurt was bij Van Maurik, frietzaak/cafetaria aan de Adriaan van Ostadelaan.

Diakonessenhuis

Op het terrein van het Diakonessenhuis, daar zat direct naast de hoofdingang een fietspomp. Als je 5 cent had kon je lucht krijgen om je fietsband op te pompen.

Diversen

Mijn vader ging naar de Wilhelminakerk (waar zijn ouders ook naar toe gingen) en ondertussen hadden wij zogenaamde West Hill bijeenkomsten in een gebouwtje aan de Jacob van Ruisdaalstraat.

Medewerkers van NS woonden in de buurt van de Laan van Minsweerd.

Als we ons verveelden stapten we bij het Antonius Ziekenhuis in bus 4 en daarmee konden we een rondje door de stad rijden, dat duurde ongeveer een uurtje. 

Wij gingen tennissen bij Brisk ( vlak achter zwembad de Krommerijn), daarnaast was er een andere tennisclub Spherinda oid.

Tegenover het Gymnasium was vroeger een badhuis, was dat toen nog in gebruik?

School

de Meeuw

In de Meeuw kregen wij schoolmelk

Kohnstammschool

Op Koningslaan 63 woonde mevrouw Spelberg, godsdienstlerares Kohnstammschool en zij gaf mijn broer en ik in de laatste jaren van de lagere school Engelse les bij haar thuis.

Bij de Kohnstammschool hadden we een jaarlijkse wandeling naar Rhijnauwen.

Met de kleuters gingen we het eekhoornnest, dat ligt ook bij Rhijnauwen.

Wilhelminagroep

Welpen

Het scoutinggebouwtje van de welpen moest van hout zijn omdat in geval van oorlog dit soort gebouwtje snel verdwijnen moet moesten zodat de militairen goed zicht zouden hebben.

Het regenwater van het gebouwtje dat opgevangen in een grote bak en het water werd gebruikt om het toilet door te spoelen maar ook om theewater van te maken. Een beetje goed doorkoken en alle beestjes waren dood. midden in het gebouwtje stond een potkachel met twee stoelen waren autostoelen en een stoel was sowieso voor Akela en de ander wel voor Raksja of Bageera.

op het terrein was nog een verdedigingswal gedeeltelijk aanwezig. Waar het gebouwtje stond was die verdedigingswal geslecht.

Ook wij hadden Akela Desplanque

Van en  naar de welpen kwamen we ook wel eens bij Galgenwaard

Op de parkeerplaats van Galgenwaard werd eens met oude auto's gescheurd. Na verloop van tijd lag er één op de kop.

Zeeverkenners

naar de Wilhelminagroep zeeverkenners fietsten we altijd het over ‘De Hol’, dat was de hoge brug over het spoor bij Lunetten.

We moesten met onze fiets over de sluisdeuren van de Vaartse Rijn naar de Liesbosch waar de verkenners toen zaten. Peter H. was mijn eerste schipper en daarna zijn broer Wim. Van deze groep is er een Facebookpagina."