 |
| 1964, dansles bij Martin, zo adverteerde hij in apoforeta... |
Dansles hadden we met vrijwel de hele tweede klas bij dansschool Martin (spreek uit op zijn Frans: 'martain') in de Mgr. van de Weteringstraat achter de Maliebaan. Dat was traditie, gebeurde al jaren zo. Ik vermeld het hier eigenlijk alleen omdat ik tussen mijn oude papieren ook het 'balboekje' vond van het afsluitende feest in 1965 waar we het geleerde in de praktijk konden brengen. Het is zo negentiende eeuws dat ik het bijna niet kon geloven... Ik was het dan ook helemaal vergeten! Tevoren je balboekje volboeken met vaste afspraken: met wie dans je de cotillon, met wie de chachacha... En de juiste namen komen (gelukkig maar!) ook voor in dat balboekje: Marileen (twee keer zelfs!), Tjetske, Trix...Wie Heleen Sneep en Arnoldine Gast waren ben ik vergeten. Ook vergeten trouwens: de cotillon, hoe dans je die?
 |
| pagina uit stukgelezen penguin pocket 'Penrod' |
Negentiende eeuws zeg ik en dat klopt bijna. Een van mijn favoriete jeugdboeken ( ik heb het nog steeds en herlees nog regelmatig hoofdstukken...) was 'Penrod' van de Amerikaan Booth Tarkington uit 1914. Het gaat over een elf-jarige 'jongen die niet wil deugen' uit een nette familie. Hij beleeft van alles maar ook moet hij de cotillon dansen op net zo'n afsluitende partij van de dansles met net zo'n balboekje...Desastreuze gevolgen in zijn geval!
Daarnaast toont het iets van het beschermde en in zichzelf gekeerde milieu waarin we opgroeiden en dat door het gymnasium oude stijl gekoesterd werd. Een eigen wereldje waarin je nog leerde 'hoe het hoorde'. Hoe snel zou dat echter veranderen! Een paar jaar later deed het er totaal niet meer toe: de cotillon was vergeten...
 |
| 6 februari 1965: mijn balboekje van het 'Martin Bal' |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten